Italiaans Windhondje

Het Italiaanse Windhondje is één van de oudste rassen dat, hoewel zijn naam anders doet vermoeden, als bakermat het oude Egypte heeft. Daar werd deze kleine windhond al in de antieke oudheid gefokt aan de hoven van de farao's en was daar een geliefde gezelschapshond. Vanuit Egypte is het Italiaantje in Griekenland, Italië en later ook in de rest van Europa terecht gekomen. Altijd in eerste instantie als gezelschapshond. Hoewel het ook bekend is dat (vooral in de Middeleeuwen en Renaissance) de adel de grotere exemplaren van dit ras (groter dan het Italiaantje van vandaag de dag) wel mee op vogeljacht nam.

Ras omschrijving van een Italiaans Windhondje

Het Italiaanse Windhondje is de kleinste vertegenwoordiger van de windhondengroep. De schofthoogte ligt, voor zowel reuen als teven tussen de 32 tot 38 cm. Zijn fijne, gladde, satijnachtige vacht komt in de kleuren zwart, grijs en isabel (van crèmekleurig tot rood) voor. In Nederland en de andere FCI- landen altijd éénkleurig, waarbij alleen een witte aftekening aan tenen en borst wordt toegestaan. Dit in tegenstelling tot de Italiaantjes in sommige andere delen van de wereld, waarbij veel meer wit is toegestaan, tot aan volledig bont toe. Het Italiaanse Windhondje is een gezond ras. Het is een taaie hond met een grote weerstand tegen ziektes, die bij een goede verzorging een hoge leeftijd kan bereiken (leeftijden van zo'n 15-17 jaar zijn niet ongewoon).

Karakter van een Italiaans Windhondje

Het Italiaanse Windhondje is een heel opgewekt, intelligent hondje dat altijd in de nabijheid van zijn baas wil verkeren en deze het liefst overal naar toe vergezellen. Gezien zijn handzame formaat is dit ook heel vaak goed mogelijk en zelfs noodzakelijk als hij de enige hond in huis is. Want een Italiaantje dat te veel alleen gelaten wordt kwijnt weg. Dit is ook de reden dat de meeste eigenaren van dit ras er meerdere honden op na houden, het zogenaamde ‘popcorneffect’.

FCI Informatie

FCI groep 10: Windhonden

Bron: Raad van Beheer.